Hep bir koşuşturma
içindeyiz.Herkes bir yere yetişmeye çalışıyor.Ve hepimizin istediği tek bir şey
var:Başarı.
Hayattaki
en ufak işte bile başarılı olmayı arzuluyoruz.Peki neden bunu yapıyoruz?Biz ne
kadar başarırsak başaralım,başaramayanla aynı yere gitmeyecek miyiz?Ölüm bizi
bulmayacak mı?Başarmak için harcadığımız her bir dakikanın,ecelimizden
eksildiğinin farkında değil miyiz?
Bizim
gibi ne insanlar geçti bu yollardan.Hepsi de bir şeyler başarmaya
çalıştı.Bazıları başardı da.Fakat,şuanda toprak olmaktan hiçbiri kurtulamadı.Edison’un
yüzlerce denemeyle icat ettiği ampul bile mezarını aydınlatamazken,biz neyin
başarısından bahsediyoruz?
Kendine
gel sayın okurum,artık düşün.Ya hiç koşma,ya da neden koştuğunun farkına
var.Amacın sadece bir şeyler başarmak değil.Gelip geçici bir başarı seni tatmin
etmiyor.Ruhun kalıcı olmak istiyor.Çıkar artık şu hayatını karartan,seni
sürekli koşturan,hayatı sana zehreden materyalizm gözlüğünü.
Sana
hep bir yarışta olduğunu,kazanmak için sürekli koşman gerektiğini
öğrettiler.Onları bir kenara bırak ve geçmişe bak.Hakikat orada.Çok çalışıp
ölümü öldürebilen birini bulduysan eyvallah.Bu sözleri dinlediğin Marx’lar,Darwin’ler,Lamarck’lar
ecellerinden kurtulduysa bu yazıyı çöpe at.Ama kurtulamadılarsa,şimdi sıra
bende.İyi dinle.Gelelim asıl başarıya,sonsuz zafere.
Kainatta
hiçbir şeyin boşu boşuna yaratılmış olmaması gibi,insanın yaradılışının da bir
sebebi var.Ve bu amaç da,Yaratıcı’sını yani Allah-ü Teala’yı tanımak,ona kulluk
etmektir.İnsanın en temel vazifesi budur.Çünkü insanın cüz’i iradesiyle bu
kederli,dağdağlı dünya hayatına dayanması mümkün değildir.Savrulur gider.Fakat
verenin de alanın da bir olduğunu bilmek,insanı bütün sıkıntılardan,ezalardan cefalardan
kurtarır.Aksine,iç huzuru verir.
Şimdi
burada şöyle bir soru işareti oluştu.Ne yani,sadece Allah’a inanıp yan gelip
yatarak başarıyı mı elde edeceğiz?Elbette hayır.Kainatı büyük bir nizamla,büyük
bir adaletle yaratan Allah-ü Teala,böyle bir adaletsizliğe izin verebilir mi?Yüz
bin defa hayır.
İslam’da tevekkül denen
bir kavram vardır.Kul elinden geleni yapar,fakat sonucu Allah’a bırakır.Allah
başarıyı dilediğine dünyada verir,dilediğine de ahirette.Bu nedenle Müslüman
her zaman kazanır.Bir işi başarır,şükreder kazanır.Başaramayınca da
sabreder,ahirette kazanır.İşte tevekkül budur.Böylesine bir rahatlığı,iç
huzurunu başka bir anlayışta bulamazsınız.
Şunu bilmen gerek sayın
okurum.Materyalizm’in,Darwinizm’in,ve bir çok anlayışın temelinde insanı
yıpratan,hayattan soğutan bir yarış var.Güçlü olan kazanır felsefesi’nin sebep
olduğu yarış,bir çok katliamlara,afetlere yol açtı.Ancak İslam’da yarış
yalnızca hayırda olur.Müslüman da herkes gibi çok çalışmalıdır.Fakat,aynı
zamanda tevekkül edip,manevi olarak rahatlar.Ahiretine yatırım yapar,ömrünün
boşa gittiğini düşünmez.Her dâim kârdadır.
Sen de artık kendini
boşu boşuna yıpratma.Geçici bir ömrü sen de istemiyorsun.Artık,İslam’ın
huzurunu gör,ve kır şu seni sürükleyen zincirleri.Huzur,İslam’da.
ORHAN ALİOĞLU
0 yorum:
Yorum Gönder